„Myśli nie są prawdą.
A ostatecznie, one nawet nie są twoje…nie są osobiste, nie są tym, kim naprawdę jesteś. To tylko głosy, dźwięki, sugestie, osądy, opinie umysłu, pojawiające się i znikające przez cały czas, niczym śpiewająca gromada ptaków, a każdy ptak wyśpiewuje inną nutę…inną opinię, sugestię, perspektywę.
Nie jesteś tymi ptakami…
jesteś szeroko otwartą przestrzenią,
w której te ptaki mogą śpiewać, świadomością, która mieści w sobie te ptaki, ciszą pod spodem
i pomiędzy, ciszą w której słychać ptasi śpiew.
Nie próbuj uciszać ptaków
(bo to sprawia, że w proteście śpiewają jeszcze głośniej), ani ich zabijać (ponieważ są częściami ciebie, które pragną tylko odrobiny łagodności), ale pozwól im śpiewać, odlatywać i wracać…w tym leży twoja siła i twoja wolność, a tym samym twój spokój.(…)”(1)
1. J.Foster, Odpocznij. Odważne obejmowanie wszystkiego z miłością, Wyd. Biały Wiatr, Rzeszów 12.2023, Wyd.I.